Miskraam
Hieronder vindt u informatie over een miskraam. Wat is een miskraam, hoe verloopt een miskraam, wat er kan gebeuren als een miskraam is vastgesteld en welke gevoelens kunt u ervaren.
Bloedverlies in de eerste 16 weken van de zwangerschap
Wanneer u bloedverlies tijdens uw zwangerschap heeft, maakt u zich natuurlijk zorgen. Bloedverlies in de eerste 16 weken van de zwangerschap komt voor bij één op de vijf vrouwen. Bij de helft van deze vrouwen houdt het bloedverlies op en verloopt de zwangerschap zonder verdere consequenties. Wanneer het bloedverlies voort blijft duren, kan er sprake zijn van een miskraam. Dit wil zeggen dat het vruchtje door uw lichaam wordt afgestoten. Uiteindelijk eindigt één op de tien zwangerschappen in een miskraam.
Oorzaken van een miskraam
Een zwangerschap bestaat uit een vruchtzak met daarin het vruchtje. Als de zwangerschap normaal verloopt, ontwikkelt het vruchtje zich tot een baby. Een miskraam ontstaat meestal door een afwijking bij het vruchtje. Het stopt hierdoor met groeien en meestal wordt het door je lichaam na verloop van tijd afgestoten. Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning, zoals vrijen, vallen of fietsen. Een miskraam kun je niet voorkomen door bijvoorbeeld veel rust te nemen.
Wat zijn de verschijnselen van een miskraam?
Meestal begint een miskraam met bloedverlies, ook is het mogelijk dat andere zwangerschapsverschijnselen afnemen, zoals misselijkheid of pijnlijke borsten. Het kan zelfs zijn dat u eigenlijk niet veel merkt wanneer de miskraam zich nog niet zo lang voltrokken heeft.
Wanneer u bloedverlies heeft, kan de bloeding binnen enkele uren tot dagen toenemen en kortdurend hevig zijn. Denk aan een flinke menstruatie. Je verliest het vruchtje in de vorm van stolsels en stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies). Dit kan met menstruatieachtige of weeënachtige pijn samen gaan. Je mag hiervoor paracetamol nemen. Het bloedverlies neemt daarna snel af en houdt na een paar dagen op. Soms is er nog enkele weken sprake van een beetje bloedverlies of bruine afscheiding.
In enkele gevallen wordt op een echo ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft, terwijl er nog geen tekenen van een miskraam zijn geweest. Op de echo ziet men dan geen hartje meer kloppen.
Welk onderzoek bij miskraam is mogelijk?
Echoscopisch onderzoek kan duidelijk maken of de zwangerschap nog intact is. Dit kan vanaf een zwangerschapsduur vanaf 6 weken, omdat dan te zien is of het hartje klopt. Als het vruchtje nog te klein is, wordt een herhalingsecho afgesproken om te kijken of het vruchtje gegroeid is en het hartje klopt. Soms kan het nodig zijn een inwendige echo te maken om de baarmoeder beter in beeld te krijgen.
Welke behandelingen bij een miskraam?
Wanneer blijkt dat de zwangerschap niet meer intact is, kunt u besluiten om af te wachten tot het vruchtje vanzelf afgestoten wordt en er een spontane miskraam plaatsvindt. Als u besluit om een spontane miskraam af te wachten, spreken we af dat we na één week weer contact met u opnemen om te vragen hoe het met u gaat, om eventuele vragen te beantwoorden en om te vragen of u nog langer wilt wachten indien de miskraam nog niet heeft doorgezet, of toch liever overgaat tot een behandeling. Afwachten kan medisch gezien geen kwaad en heeft geen gevolgen voor een nieuwe zwangerschap.
U dient ons altijd te bellen (ook ’s nachts en in het weekend) bij:
- hevig bloedverlies; veel meer dan een normale menstruatie
- flinke buikpijn ondanks het innemen van paracetamol
- een temperatuur hoger dan 38ºC
Als u liever niet (te lang) wilt afwachten totdat er een spontane miskraam plaatsvindt, dan kunnen wij een afspraak maken bij de gynaecoloog. Deze afspraak vindt meestal na enkele dagen plaats in het ziekenhuis. De gynaecoloog maakt dan een echo om te kijken hoe de situatie is en zal bespreken wat de verschillende mogelijkheden en behandelingen zijn.
